Gatunek: SAŁATA RZYMSKA

Sałata rzymska, sałata długolistna-Lactuca sativa L. var. romana Garst., syn. L. sativa var. longifolia
Rodzina:Astowate-Asteraceae
Pochodzi od dzikiego gatunku występującego w Indiach, Iranie, Azji Mniejszej. Sałata była już uprawiana w V i IV w. p.n.e. w starożytnej Grecji i w Rzymie. Do Polski została sprowadzona dopiero na początku XVI w.Sałata rzymska ma liście kruche, wydłużone, mięsiste, gładkie lub pomarszczone z wyraźnie zaznaczonymi nerwami. Sałata ta tworzy zwarte, wydłużone, główki przypominające kapustę pekińską Sałata rzymska jest słodsza i delikatniejsza w smaku niż sałata masłowa czy krucha. Wartość odżywcza sałaty wynika z zawartości soli mineralnych (wapnia, żelaza) oraz witaminy A , C, E i witamin z grupy B. Odmiany sałaty o ciemnozielonych liściach zawierają więcej witamin, aniżeli pozostałe.
Wymagania:sałata jest rośliną klimatu chłodnego i najlepsze warunki do uprawy tego warzywa występują na terenach nadmorskich i podgórskich. Roślina jest wrażliwa na niedobór światła w początkowym okresie uprawy. Mimo wysokich wymagań wodnych sałata nie znosi jej nadmiaru w glebie (główki gniją). Sałacie szkodzi za niska lub zbyt wysoka wilgotność powietrza. Najlepsze do uprawy sałaty są gleby gliniasto-piaszczyste. Warzywo można uprawiać na madach, czarnych ziemiach i glebach torfowych. Sałata jest uprawiana w gruncie i pod szkłem. Stosuje się dwa sposoby gruntowej uprawy sałaty:z siewu do gruntu na miejsce stałe i z rozsady. Zbiór głóek liściowych wykonuje się stopniowo, w miarę ich dorastania.