Gatunek: RZODKIEWKA

Rzodkiewka – Raphanus sativus L. subvar, radicula Pers.
Rodzina:Kapustowate-Brassicaceae
Pochodzi z Półwyspu Apenińskiego, a w uprawie znana była w XVI w.
Część użytkową stanowi zgrubienie rzodkiewki. Zgrubienie tworzy się z części nadliścieniowej, podliścieniowej i górnej części korzenia palowego jednocześnie z rozwojem liści. Kształt zgrubienia rzodkiewki może być kulisty, owalny lub wydłużony. Skóra może być biała,żółta, różowa, czerwona, fioletowa lub dwubarwna, miąższ soczysty i delikatny. W skórce i w warstwach zewnętrznych znajduje się czerwony barwnik z grupy antocyjanowej nadający zgrubieniu charakterystyczny kolor. W miarę wzrostu rośliny zgrubienie rozrasta się, łodyga zaczyna się wydłużać i tworzy się pęd kwiatostanowy.
Rzodkiewka zawiera duże ilości wody, niewiele białka i węglowodanów (głównie cukier), dużo witaminy C i witamin B1, B2, wapń, fosfor i żelazo. Specyficzny smak nadaje rzodkiewce olejek gorczyczny, zawierający siarkę, który działa pobudzająco na trawienie i apetyt.
Wymagania:roślina ma bardzo krótki okres wegetacji. Jest niewrażliwa na zimno. Ma duże wymagania co do światła, wody i gleby. Powinno się ją uprawiać na słonecznym miejscu, na glebie próchnicznej, żyznej lub dobrze nawiezionej, odpowiednio wilgotnej i przewiewnej oraz równomiernie zaopatrywać w wodę.
Rzodkiewkę można uprawiać w polu, w szklarniach, inspektach i pod namiotami z folii. Okres wegetacji rzodkiewki jest krótki. Jako roślina o krótkim okresie wegetacji uprawiana jest jako przedplon (przed ogórkami, pomidorami), albo jako poplon ( po wczesnych warzywach). Rzodkiewkę zbiera się w miarę jak zgrubienie dorasta do odpowiedniej wielkości.